maandag 21 oktober 2013

Zwarte Piet.

Ben even in de schrijfmodus, dus laat ik er nu ook eens wat inhoudelijks over zeggen. Eigenlijk interesseert het me geen bal. Degenen die denken dat Zwarte Piet echt zwart is zitten in de onderbouw van het primair onderwijs en zijn nog niet zo goed in staat subtekstuele verbanden te leggen. Iedere Nederlander die ouder is dan, pakweg, zeven jaar, weet dat Zwarte Piet geen échte neger... is. Geen blanke Nederlander laat het beeld dat hij van gekleurde mensen heeft dus bepalen door Zwarte Piet. Datzelfde geldt trouwens voor de rol die Sinterklaas speelt in de beeldvorming jegens katholieke bisschoppen: Wij weten dat de Sint geen echte roomse bisschop is en daarom durven we onze kinderen ook met een gerust hart bij hem op schoot te laten zitten. Ik tart iedereen diemeent dat Zwarte Piet wel een rol speelt in raciale beeldvorming door middel van serieus wetenschappelijk onderzoek aan te tonen dat er een correlatie bestaat tussen een positieve houding ten aanzien van de rol van Zwarte Piet en racistische vooroordelen.
De emoties in het 'pro-Zwarte-Pietkamp' kan ik dus ook goed begrijpen. Je wordt namelijk voor debiel versleten door een groep mensen die in ernst lijkt te denken dat racistische gevoelens veroorzaakt worden door een figuur in een kinderfeest. Ik vind, bijvoorbeeld, het Sinterklaasfeest grappig. Ik heb jaren afwisselend Zwarte Piet en Sinterklaas gespeeld. Noch de kinderen voor wie ik het speelde noch ikzelf hebben ooit enige relatie gelegd tussen 'domme Piet' en 'domme negers.' Ondertussen zijn er wel domme kleurlingen (Prem bijvoorbeeld), maar ze worden in ruime mate vergezeld door achterlijke blanken zoals, om even bij 's lands borreltafel te blijven, Jan Mulder. En zo heb je vervelende vrouwen, irritante homo's en onaangename Marokkanen. Ik zou ervoor willen pleiten mensen op hun individuele kwaliteiten te beoordelen.

Het hele debat over Zwarte Piet doet me erg denken aan de 'taalzuiveringen' van vroeger politiek correcten met een beperkte intelligentie: ineens moest je 'witten' gaan zeggen in plaats van blanken. Dat Engelstalige voorstanders van Zuid-Afrikaanse apartheid en oerwoudgeluiden uitstotende hooligans het over 'whites' hadden ontging deze simpele zielen. Sekseneutrale woordkeuze was ook zoiets. Uit de tijd dat ik nog christen was herinner ik me dat het in kringen van 'progressieve christenen' erg in was om zich daarmee bezig te houden. Marginalen houden zich kennelijk graag met marginale problemen bezig.

Want dat is de Zwarte-Pietdiscussie. Een non-probleem. Ondertussen is het namelijk wel zo dat hoog opgeleide jongeren met een Arabische achternaam moeilijker aan een baan komen dan de blanke jongens en meisjes die De Vries of Van der Steen heten. Een mevrouw die, om aandacht te trekken, bij elkaar verzint dat ze door 'een jongeman met een noordafrikaans uiterlijk' in elkaar geslagen is, krijgt, zonder dat er enig onderzoek aan vooraf is gegaan, een kop in chocoladeletters in De Telegraaf. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik zou het toejuichen als de burgemeester van Amsterdam zijn kostbare tijd aan de bestrijding van dit soort zaken zou wijden, in plaats van over Zwarte Piet te gaan praten met een aantal frustraten en beroepsquerulanten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten