Dmitri Verhulst: de helaasheid der dingen.

Alweer een tijdje geleden gelezen, dus houd ik het kort. Misschien later nog meer. Het is een Bildungsroman, want het gaat over de opgroeiende Dmitri Verhulst. Maar het deftige Duitse woord Bildung betekent zoveel als 'vorming' en daarvan is weinig sprake. De kleine Dmitri groeit op in een soort stamverband van grootmoeder, ooms, ouders en broers voor wie het leven een cyclisch verloop heeft: ze zuipen, neuken, vechten, slapen hun roes uit en gaan weer zuipen. De beschrijving van de op het verloop van de Tour de France geënte zuipwedstrijd behoort tot het geestigste wat ik ooit gelezen heb. Een roman in de traditie van de Middeleeuwse Tijl Uilenspiegel (uiteraard niet  van die  zeikverhaaltjes over de castraat die Coster er in de negentiende eeuw van gemaakt heeft).